inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.336):

De laatste drempel?

Op het pallet van een vol
gewaaide decemberlucht, de
vergrijsde zon gaat kopje onder,
de maan luiert achter z’n vitrage

het doet er weinig toe waar ik
op doel met wie of wanneer
ik deze dag zal delen of dat ik
er morgen nog zal zijn, of ik

de ontnuchterende morgen kan
ontcijferen, verbaal dan wel naast
een verwijderd beeld op de
hemelse camera, te vrezen

in een kritisch diafragma, met
precisie, zonder zekerheid
kan worden uitgewist en dat
ik als eerste, in deze arbitrage

uiteindelijk, zal worden uitgewezen
waar we ook gaan, we slepen hemel
en aarde over elke barricade heen,
alle dromen op een rij, alleen

de laatste drempel maakt me vrij.

... Illustratie: Bron eigen werk. ...

Schrijver: Pama, 15 december 2018


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 69

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
15 december 2018
Zo redenerend lijkt het leven ervoor wel erg relatief.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)