het is vroeg

niet dat ik daarom vroeg
en het licht mij het bed uit joeg
was het mijn geweten die dat vroeg
of is er iets waarom ik niet loeg

ja, wellicht de naweeën van de kroeg
aanvankelijk het schone nog voor de boeg
later was het de zwaarte die ik huiswaarts droeg
velen kennen die weg, dat gezwoeg

ik was dronken van al die gedichten
zware, luchtige en verlichte
om voor zoveel woorden niet te zwichten
moet men de aandacht op iets richten
om de oogleden blijvend op te lichten

poezie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 164