tabblad: netgedichten

netgedicht (nr. 68170):

ONTVANGENIS

Aan plekken zonlicht van de avond
Hangt stilte diep in ‘t jonggroen lover om.
Onzichtbaar dommelend dorp in d' achtergrond,
Pleisterplaats van onze dromen,
Beeft zacht aan het gloeiend licht der zomerbomen
Het vermoed geheim in een ver fluisteren.
Is het liefde? vraagt het als het, aangeraakt,
Huiverend voorbij zichzelf ontwaakt.
Aangegrepen, aarzelt het heel even,
Draagt dan verder, tracht en reikt,
Als deuren wijd geopend staan,
In het menselijk oog dat rustend in 't mysterie kijkt
Naar d' eigen betekenis van het naakt bestaan.
Grijpt dan in het hart aan d’ orgelklavieren,
Zwelt op in onhoorbare muziek gehuld,
Totdat het, zó groot, de gehele kamer vult
En het zingen wil, en het eruit wil tieren
En alles geven wil in grenzeloos ontvangen
En het geworden is tot één groot tomeloos verlangen;
Dan barst het los uit onverdraaglijke majesteit -

De Naamloze Aanwezigheid.

3 mei 1990
Uit: The Secret Garden