Netgedichten

netgedicht (nr. 66.747):

vol leven

de agenda van het leven
was ons voller dan volst
dankzij de liefdes en de naasten
die ons het leven vieren lieten

in het nu elkaar weten
aan de overkant van de tijd
zullen wij steeds weer genieten
van de langzaam groeiende berg
van opdiepende herinneringen
die gelijk herontdekte brieven
zich steeds opnieuw lezen laten

die kunst van herinnering
zullen wij leren beteren
door almaar nieuwe beelden
die als afgestofte filmopnamen
ons blijvend bij elkaar brengen
als steeds weer nieuwe exposities
in onze ramen van herinnering

in het licht van ondergaande zon
zijn zij een levende muurtekening
in tegeltjes zich uitvergrotend
die het verlangen naar toen wakkeren
zoals ons de seizoenen van de liefde
ooit van pril groen tot zonnig goud
ons een onverbrekelijke band smeedden

met elke herinnering als fonkelnieuw
blijven wij ook nu naast elkaar lopen
liefdevol ons vastbijtend in elkaar
zoals de eerste verkenning van toen

de agenda van ons leven
laat jij ons zo voller dan vol
dankzij de liefde en de nabijheid
die jij ons steeds weer vieren laat