ik had een lied voor 't al
ik denk zo vaak aan hoe het vroeger was
toen ik als kind nog over beekjes sprong
ik had een lied voor ‘t al - bij elke pas
en hoe ik waadde in een waterplas
hoe er zinnen in mij rijpten die ik zong
ik denk zo vaak aan hoe het vroeger was
tonen verstomden in een giftig gas
toen daar de herfst zich in mijn botten wrong
Ik had een lied voor ‘t al- bij elke pas
nu leef ik dikwijls tussen zak en as
het is voorbij, ik ben niet meer zo jong
Ik denk zo vaak aan hoe het vroeger was
al loop ik soms nog blootsvoets door ‘t gewas
en schraapt geluid zo af en toe over mijn tong
ik had een lied voor ‘t al - bij elke pas
het trage sleetse vordert ras
hoe ik de zomer ook bezong
ik denk zo vaak aan hoe het vroeger was
Ik had een lied voor ‘t al - bij elke pas
... Dit is een Villanelle gedicht.
Een wat volks, vaak gezongen gedicht.
De eerste gedrukte Villanelles stammen uit 1537.
Ze ontstonden in Italië, maar vooral de Engelstalige wereld liep ermee weg.
Pas in de 19e eeuw vonden ze hun vaste vorm.
19 regels, 5x 3 en 1 x 4. en een vast rijmschema nl.
abB
abA
abB
abA
abB
AbAB
De versregels A en B worden steeds letterlijk herhaald, dat maakt het lastig om ze te schrijven. ...
Zie ook: http://www.maryama.nl
Schrijver: Marije Hendrikx, 13 februari 2019
Geplaatst in de categorie: afscheid
Een best wel moeilijke dichtvorm.
Petje af!