We zijn zand

We zijn zand
.
Moraal is een houvast
zonder welk in het duister wordt getast.
Vragen over de zin,
over het hoe of waarom van het begin,
rijzen op bij het gloren van het einde.
Het werd een levensdoel,
het gooien van een keitje in de poel ,
waarvan de kringen steeds verder uitdeinden.
Het bedenken van een nut
bleek nodig omdat er moed uit werd geput.
.
Ik heb die behoefte verloren.
Ik word niet opnieuw geboren.
Er rest haast
niets meer
van het zand des tijds.
Haar korrels
zakken in vergetelheid.
We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”

we zijn zand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38