Onraakbaar
dichtbij kent ook de verste verte
daarbij is vasthouden zonder zin
ik schets de afstand
ook wel in zwijgen
alhoewel er geen twijfel is over
haar die ik bemin of minstens
naar toe wil neigen
kijken in gedachten is tasten
in het duister
het licht kaatst dan tegen een spiegel
ook als ik duizendmaal luister
en de echo's opsla in mijn brein
soms zal ik je wezen niet kunnen raken
omdat ik onmachtig ben in jouw zijn
er is dan een verschil in mijn en dijn
waarover ieder kernachtig blijft waken
vaak vraagt men niet om scheidende wegen
een gevoel verhaalt dan over een
ingesleten beeld, een wens of droom
al rust op inzet menig zegen en strijd
het is het leven dat aan zichzelf lijdt
veelal aangemoedigd door schroom
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 19 februari 2019
Geplaatst in de categorie: liefde