Netgedichten

netgedicht (nr. 66.867):

Stille wonderen

ik heb
stille wonderen
in je ogen gezien

het panoramisch
voorbij trekken van
eindeloze toendra’s

in de kleuren oker
bruin en geel bleven lege
zielen van woestijnen heel

het majestueuze dak
van werelds grootste
bergmassief in contrastheroïek

de zwartblauwe
atmosferische dood die
ruimte ziet in oneindig gebied

samen zijn we opgestaan
hebben de kusten verlaten
die we na het nirwana zijn opgegaan

wil melker
23/02/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl