inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.496):

Taal raakt mij niet als een hand

Nooit heb ik iets met taal gehad
tot het mij een zekerheid bood
die ik elders niet vinden kon
Taal raakt mij niet als een hand
van een mensendieck therapeut, warm

Je wordt het gemis gewaar op plekken
waar je het niet verwacht
Die ene keer dat hij jou verwekte
Die ene keer dat hij die jou verwekte
zijn hand op jouw schouder legde
je vroeg waar je je toch druk om maakte

Hem met wie je je pas verbonden voelde
aan de telefoon, toen je ver weg was
in een godvergeten vakantieoord
in Spanje. Star ben je. Onhechtbaar
Alleen, in deze goddeloze stad
Veertig scherven in een mozaïek

Waar ben je nou man? Met je grappen
en je praatjes en je verstand van alles
Ben je in een hemel en waar is die dan?
Zit je in mij zoals ik ooit in jou?
Nou ja, laat maar

Ik zoek het al een tijdje zelf uit
Niet dat ik ook maar iets weet
Niets weet ik
Enkel dat taal mij niet raakt als een hand

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 6 mei 2019


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 141

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)