Heb ik ooit iets moois geschreven?

Heb ik ooit iets moois geschreven?
Terwijl ik niets te zeggen had?
Waar is die onbedorvenheid gebleven?
Die ik in mijn eerste levensjaren zeker heb gehad?

Om twee nekken van een ouder hing ik,
lachend als een kind.
De foto - geel nu - de wereld op mijn schouder,
ik ben wat hen verbindt.

Heb ik ooit iets moois geschreven,
gezongen of gedacht?
Wat kan ik aan de wereld geven?
Waar is de vrouw die op mij wacht?

De vragen blijven komen, en ik, en ik weet niets.
Als water wil ik stromen, me verheugen over iets.
Iets! Als een vriend die me opzoekt, na lange lange tijd.
Of inzicht na een slopende worsteling,
dat is wat mij verblijdt.

Tot dan blijf ik schrijven over drama, pijn en smart.
Telkens zal de les beklijven: ik blijf leven met mijn hart.

schrijven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 91