Mater dolorosa

Moeder Aarde Materia
Langs uw wangen waterstromen,
Vruchtbaar, storten zich vervuild.

Gegroefd gelaat zo diep bedroefd,
Het brengt gekloofd zelfs deze vloed
Die klieft, niet tot bedaren.

Geweeklaag van de deinzenden
Ontstijgt haar dichtbevolkte schoot;
Wie laat zich niet bedwelmen?

Wie zal uit haar midden wagen
De kromgestroomde lichaamslijn
Rechtopgaand om te buigen?

Zij zal haar eigen dochters nog
En zonen die haar verslinden
Zienderogen verstoten.

Hoort het gebulder voortgebracht,
‘Heb ik dat?’ vraagt zij vertwijfeld
Zich ervan afsluitend af.

Zo sta ik er nu alleen voor
Als een schildering gepijnigd,
Genageld aan wrang mineur.

Aangedaan door uw bewening
Rimpelt mijn gelaat natuur,
Een achtergrond die ’t al herschikt.

... Naar het 'Stabat mater' van o.a. G.B. Pergolesi en het 'Isenheimer altaar' te Colmar ...

muziek schilderkunst mens maatschappij

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48