Het goud van de karavaan

Er staan stoelen, er staan tafels, er hangen gordijnen.
Groen, geplooid, velours. Werelden verzamelen zich hier.
Dieptes, horizonnen, een zonnetje uit Brabant. Bier, bitter,
fruitig. Hout. Veel hout. Een nieuwe hang-out.

Over de muziek valt niet te klagen. Toto misschien. Ontkennen
kan ik niet dat ik dat ooit wél waardeerde. Gardenparty heet
de afspeellijst. Dat de zon eraan komt en over een bruinogig meisje.
Zonder het door te hebben zing je mee. Je bent een jukebox.

Een mislukte kunstenaar. Hoewel. Je burgermansvermomming
heeft zijn langste tijd gehad. Alles weet je van gemeenschap,
maar je hebt het niet. Losgezongen ben je, van alles. Autarkisch
in de Rivierenbuurt, een zotte pen, een verbond met het vage.

De stront sublimeer je tot een gouden knipoog. Alchemie;
prima materia, je vormt het om als de heilige pillenkever.
Bolletjes draai je en gooi je naar je publiek. Hier, vang!
Je bent slechts vertolker van het aangetroffene.

goud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114