Altijd (maar niet heus)
Altijd moet je wat doen.
Zo voelt het als je stilzit.
Van wie hebben we dat gevoel?
Je doet niet niks als je niks doet.
Mijn huismus tuurt al een kwartier
naar wat er zo voorbijkomt, en o
wat kan die supermooie poes
zich in de vensterbank verrijken!
Als je niets om handen hebt,
de tijd staat te verstenen,
niemand naar je toestand vraagt,
begint je onrust op te breken...
en ga je weer wat doen.
Je gaat weer wat verzinnen om
jezelf en anderen te bewegen
iets zinvols toe te voegen aan
wat nog net met verve is gedaan.
Altijd gaat het op die toer:
je moet weer vrolijk in de benen -
een oneindig optimisme
dat voorbijgaat aan je gevoel.
Het wordt haast noodzaak om te spijbelen,
de boel de boel te laten, te verijdelen
dat voortdurend relevante zaken
jouw ideeën gaan bepalen.
Buig de tijd dus naar je idealen!
Inzender: K. Bladzij, 27 aug. 2020
Geplaatst in de categorie: werk