De salto van het tafellaken
Plaats: een binnenplaats.
Een patio, zo u wilt. Waar een föhn
met een droogmolen speelt.
U bent hier de toeschouwer.
Al popelt u om in te grijpen:
wild ligt een laken over de lijnen...
Keurig ordent u het doek.
Vouwloos verneemt u een bedankje.
Content trekt u zich terug.
De wind begint een vloeiend gesprek.
Het laken gaat jolig tolken.
U weet niet wat u hoort: u moet dóllen!
Het wordt een wonderlijk terzet.
U krijgt een relatie met het tafellaken
terwijl u snel haar kleren schikt.
Ook de föhn heeft schik.
Wat zeg ik? Ik kijk naar een cancan,
zie contouren van een feestelijk lichaam,
het doek in sensuele stand...
eerst zonder een enkel plooitje, maar dan
De dans in eigen persoon!
Beduusd omarm ik de droogmolen.
Inzender: K. Bladzij, 19 sep. 2020
outlook.comGeplaatst in de categorie: feest
wonderlijk 1,5 met 2 stemmen 
90
90
Geef je reactie op deze inzending:
eerder aan gedacht.
Je ziet hoe particulier woord en beeld
hier samengaan. Voedsel voor de gevoelige ziel!
Dank voor je vlotte reactie.
doet mij plots denken aan die ene scène
uit Una Giornata Particolare,
op een binnenplaats (in Rome?),
met Marcello Mastroiani
tussen de wapperende lakens...