Puur vuur
Eigenlijk schrijnend dat
karrenvrachten creaties amper leiden tot
artistieke prestaties.
Blijkbaar wordt men te weinig gevoed
door onblusbare waarden: talent en moed,
inzet en geduld, de gave van het ijken.
Wat zou men daaraan kunnen doen?
Dit soort vragen eerst overleggen
tussen hoofd en hart. Er voor waken dat
dwazen prat gaan op een ereplaats.
Óf je zwijgt respectvol, óf je maakt
behoedzaam een hitte aan - noteert een naam...
waarop je door smeltend staal wordt overrompeld!
Alle overbodigheid wordt weggebrand:
louter tekst grijpt naar je hoofd en handen...
Zie daar jouw essay - sissend en onafgekoeld.
Nu nog mensen vinden die dit herkennen,
honoreren wat jou in woorden overkomt -
de warme wil van een vlammengloed.
... Tja, dichten is een vorm van alles of niets. ...
Schrijver: Kees BorgdorffInzender: K. Bladzij, 6 oktober 2020
outlook.comGeplaatst in de categorie: literatuur
Smeltend
204
Geef je reactie op deze inzending:
Ik spreek hier in het algemeen
en daar behoor ik ook toe.
Niks geen afstand, ik leg hier
het dichtproces 'con fuoco' open.
Zoals wel vaker bedien je je in je pennestreken van gestolde gedachten, waarin je je eigenlijk niet persoonlijk richt tot de lezer. Zelf blijf je buitenspel, net als die stuurlui op de wal. Dat mag, daar is niks op tegen, ieder zijn meug. Maar...de lezer krijgt niet te horen welke of wiens karrenvrachten worden bedoeld. En wie moeten we verstaan onder 'men'? En wie is die 'je' die jij in de laatste strofen ten tonele voert?
Zo blijft de lezer - en jij ook - in het ongewisse steken...