Netgedichten

netgedicht (nr. 10.001):

Witte nachten

Ik lag klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik keek naar buiten en de sneeuw viel zacht
op de vaart die werd beschenen door de maan.

Toen dacht ik aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord geef
en dat de sneeuw nu vast blijft liggen op de straat.

Schrijver: koen Goovaerts
20 feb. 2021