GEBOORTE

Met een knal kwam alles vrij
en dreef alles wat gas en materie was
tot gehelen van vuur en steen.
Het sterrenlicht ontstak,
de planeten kregen vorm,
water werd geleverd
en daarmee ook het leven aangevoerd.

In deze oneindige samenhang
van miljarden sterrenstelsels en lichtjaren
zou je kunnen zeggen dat elk klein nieuw leven
in alles verloren gaat,
onbeduidend is, nietig, klein
en verwaarloosbaar.

En toch is het bizar
en net daarom zo wonderlijk
dat in de grootsheid
van het geboren heelal
dezelfde grootsheid is te zien
in de geboorte van een mens.

Dat ook in deze nietigheid
alles is samengebald en het
-zoals de knal ook deed-
gaat uitdijen tot iets waarin we
dezelfde verwondering
datzelfde ontluiken
dezelfde groei
dezelfde kakafonie
dezelfde schoonheid
en hetzelfde doorgeven van dat leven
zullen herkennen.

De kiem van dit leven is
onze eigenste oerknal.

geboorte universum

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29