Netgedichten

netgedicht (nr. 79.390):

Droomwereld

Op de vleugels van de engel
glijd ik over het landschap heen
groots, groen en onaards
lijkt deze wereld mij

Wat een zee aan ruimte
wat is het er schoon en licht
dieren leven in grote getale
hun bestaan zoals het bedoeld is

Bomen weids verspreid
gevoed door gezonde aarde
maken zuurstofrijke lucht
die alle longen vullen

Bewoners leven in harmonie
niemand verbruikt meer dan nodig
vervuiling dat kent men niet
slechts dankbaarheid en eerbied

Voor de planeet waarop zij gast zijn
die hen huisvest, kleedt en voedt
die hun schoonheid en vrijheid biedt
en waar ieder zijn verantwoording weet