Netgedichten

netgedicht (nr. 80.446):

Onze zinnen gezet

Jij blijft staan in de stilte
die je laat vallen
en denkt eerst rustig na

ik struikel over mijn woorden
weet nooit wat er eerder is
zin in nieuwe zinnen of
gedachten die niet wachten

geen tijd om te bezinnen
mijn woorden moet worden
en ik pak je stilte aan
met beide handen

jij loopt alweer door
aldoor vooruit gericht
op je rug toch het gewicht
van gevoelens die overspoelen
onder de oppervlakte in je woelen

pas in de nacht, dan houd ik stil
dan wil, dan stap, dan kijk ik terug
en keer op keer een ommekeer
ik archiveer, ik grijp, ik bestudeer

Iedere zin, mijn realiteitszin,
Ieder eind een nieuw begin

Voor jou en mij