Netgedichten

netgedicht (nr. 83.634):

Vergetelheid

Zijn klank vergeten
de woorden niet
gevuld van kennis en liefde

Haar stem was zacht
warm en oordeelloos
bij grensoverschrijding verheffend

HIj was mild
te goed voor deze aarde
regisseerde zijn eigen dood

Hem werd ontnomen
zijn adem en leven
door verlies van bewustzijn

Zijn hersenen verziekt
vergeten informatie
de stem vervaagd

Het gezicht geel
de lever aangetast
geveld door een sluipmoordenaar

Onevenwichtigheid nekt haar
bungelend in de garage
vrij door de dood

Uit het oog van de wereld
slechts in herinnering
van een handjevol nabestaanden