Tevergeefse queeste
Mijn bedroefde koude hart
Weent in diepe smart
Om wat ik eer verloor,
Ik lange koesterde daarvoor.
Helaas, tant pis, het is weg,
Ik had, heb ik niet meer,
Ik mis dat node zo zeer,
Het is echt een grote pech.
Ik heb lang overal gezocht,
Onder elke steen,
In elke desolate krocht,
Weet niet waarheen ’t verdween.
Ik heb ’t zoeken nu gestaakt,
Vrees ik vind ’t niet,
Wat mij, in één onbewaakt
Ogenblik, verliet.
Geplaatst in de categorie: overig

Geef je reactie op deze inzending:
voor een mensenhart
het gemis te zwaar
voor onze ziel
Soms maakt het van jou
een dolende nomade
maar maak van je queeste
nevernooit een loos gebaar...