Netgedichten over overig

netgedicht (nr. 3.037):

Ballerina

Het meisje keek naar mij
toen ik binnenkwam
Haar ogen volgden

mijn langzame passen
mijn hoge knieën en
zwaaiende wajang-armen

Als een kantoorballerina
uit het Departement van Rare Loopjes
bood ik haar een glas water aan

Daarna nam ik haar hand
en trok ik haar op

Ik sloot mijn ogen
liet mijn tong, mijn stem
mijn spieren en mijn gewicht

vrij, stroomde om haar heen
kronkelde over de grond
en sprong salto's in het rond

tot ik dorst kreeg
me uit liet drijven
en keek waar ik was