1953

een schip vergaat
en radeloze ogen
spreken een taal
die niemand
verstaat

geen veilige haven,
niet eens een plek
om eervol de vele
honderden doden
te begraven

hier een vader, zoekend
naar een veilige plek
en met gebalde vuisten
zijn Schepper
vervloekend

daar een gezin, verdreven
naar het dak van hun
woning, de gevouwen
handen biddend ten
hemel geheven

het zoute water trekt
diepe sporen in
bijtende wonden, ook
nu nog, zovele
jaren later

Schrijver: tejo, 8 februari 2003

teeruby53hotmail.com

ramp

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 11 stemmen 1.272