Zonet, kermde hij nog.
aanzet tussen lijnen onbeschreven
in vertraagde werk’lijkheid neergezet
geen kwatrijn, en ook als een couplet
leidt het maar krap een eigen leven
doorgesponnen woorden dralen
ritmisch in lengte korter en langer
langzaam groeit het steeds meer zwanger
van de invloeden van de Van Dale
terzinen zijn weer allesbepalend
de eerste toon maar net geraakt
en de wending nog altijd uit het zicht
de schrijver bezwijkt van dit gedicht
en laat het werk onafgemaakt
balend
Geplaatst in de categorie: humor