Netgedichten

netgedicht (nr. 6.093):

Ja , jij achter die bos bloemen

ooit zal de winter aanbreken
in een zomers getint decor
zal sneeuw en ijs met zon aan
paarse lavendelbloemen hangen

komt de maan met een rafelrand
de stonde totaal tussen sterren
zaaien en is de bloemenweelde
van jouw ogen opgemaakt in goud

zal ik zoeken in het ijzeren gras
graven tussen beenderen en klei
boetseer je lichaam met stro en
leg je dan in een bed met rozen

zo droom ik mijn ontmoetingen bij
elkaar als de markt me toespreekt
daar waar wij eens samen liepen
en ik je kwijt was achter bloemen