Scheibeek in stromen
Water kabbelt zich uit beeld
door haast en herrie overstemd
om dan weer zingend te verschijnen
alsof het nooit zijn loop verloor
aorta van het paradijs
dat als Breesaap moest verdwijnen
het tempo geeft het afschot aan
maar ook de plens die valt bij regen
de wereld komt zichzelf daar tegen
in stromen die de tijd verstaan
de eerste fluisterend en fris
de ander razend door de stilte
Geplaatst in de categorie: verkeer