Netgedichten

netgedicht (nr. 7.996):

kleine herfstsonate ( in C minor )

de piano neemt mij mee naar buiten
noten dansen vooruit op het mos
om naar de mooiste herfst te kijken
aangeslagen klanken laten niet los

een sonate blijft aan de hemel hangen
wenkt paddestoelen omhoog en trilt
alle leven begint aan een afscheid
ik wrijf zachtjes de noten op het vilt

als het avond wordt is de piano rijp
bramen zoenen bijen langzaam in slaap
jij kruipt zachtjes onder mijn huid
zingende kleuren waar ik van gaap

de piano proeft de dauw op de hamers
heksen dansen op het stalen accoord
hun bezems willen niet meer vegen
dit concert heb je nog zelden gehoord