Tot de zonne-stralen
Die gevel-toppen gunt uw zachte schijnen,
Die eeuwig weer in ons te wekken lust,
Der schoonheid pelgrims, de eeuwige trekkens-lust,
Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen
Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen,
Uw rustloos licht op lege leegten rust,
't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen
Van uwer liefste kinderen kust,-
Geen nieuwe straten stichtte ik, want ze vallen
Luchtiger dan kaarthuizen in elkaar;
Geen nieuwe gods-dienst vestte ik: als zeep-ballen
Spatten hun wetten, kerken en altaar;
Maar aan der schoonheid hemelen helpt mij bouwen,
In eeuwig smachten haar gestalten schouwen.
Inzender: Redactie, 29 januari 2023
Geplaatst in de categorie: natuur