inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Pol de Mont

1857 - 1931

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 32):

Een lichtschijn

En droevig zit ik, in mijn eenzaamheid,
in hooploos nietsdoen. Al mijn uren dood ik
in ijdel snakken naar het eindlijk einde
des lange, droeve dags, naar 't eindlijk einde
des lange, droeve Winters, zelfs naar 't einde
des lange, veel te lange levens, dat,
zwaarder dan lood, zwaar als de smarten zelf,
weegt op mijn hoofd....


En onbeweeglijk zit ik,
mijn armen slap neerhangend nevens mij,
stom, onbeweeglijk, - als een dode die
nog enkel zien zou, - in mijn leuningstoel,
gedachtloos volgend, met stardroge blik,
de grote, gouden zonnevlek, die, langzaam,
o hooploos langzaam, als een reuzenkever
kruipt langs de muur, kruipt naar het venster heen,
en kleiner - kleiner, bleker - bleker wordt,
en wegzweemt, ongemerkt - weg in het niet...

De Gids. Jaargang 1893

Schrijver: Pol de Mont
Inzender: Redactie, 25 mei 2022


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.373

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)