inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van W.J. Hofdijk

1816 - 1888

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 0):

De bouwval

De laatste glimp van 't avondrood
Vloeit langs de strakke muur,
En schuchter duikt de maanschijf op
Aan 't bleek en fijn azuur

Wat wekt ge, sombre steenkolos!
Die van uw glans verviel,
En eenzaam op de rotspunt rust,
Wat wekt gij in mijn ziel?

Versteende stem van vroeger tijd!
Wat spreekt gij tot mijn hart,
En wekt er droevig echo's op
Van weedom en van smart?...

't Is van van een vroeger lustpaleis
Z e l f sombre puinhoop thans,
En slechts herinrings avondrood
Ontgloeit het nog met glans.

Verspreide gedichten (1861)


Zie ook: http://www.nederlands.nl/...wingen/beschouwing/125012.html

Schrijver: W.J. Hofdijk
Inzender: Redactie, 29 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 696

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)