inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie van Willem Kloos

1859 - 1938

Laatst toegevoegde poëzie (nr. 64):

O, dat ik haten moet en niet vergeten!

O, dat ik haten moet en niet vergeten!
O, dat ik minnen moet en niet vergaan!
Ach! Liefde-in-Haat moet ik mijzelve heten,
Want geen kan de andere in mijn hart verslaan.

In droef begeren heb ik neergezeten,
In dreigend gillen ben ik weer opgestaan...
Wee! Dat ik nooit dat bittere brok kon eten,
Van stil te zijn en héél ver weg te gaan.

Eén hoop slechts, één, één enkel zoet vermenen,
Eén weten, maar ik kàn het niet geloven...

Ach, dit: dat rusten onder groene stenen
Een eeuwig rusten is, in één verdoven,

En dat de doden niet in 't donker wenen
Om 't zoete leven met hun lief daarboven.

------------------------------
uit: Verzen (1894)

Schrijver: Willem Kloos
Inzender: Redactie, 17 januari 2024


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 3.046

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)