inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1834 - 1875

poëzie (nr. 3.554):

De Zaterdag Avond

De koelte van de avond
Verspreidt zich over 't dal;
De koeien keren loeiend
Terug weer naar de stal.

De krekel ronkt in 't lover,
De rietmus zingt niet meer;
De leeuwrik daalt in 't koren
Weer op zijn nestje neer.

De velden in het ronde
Zijn duister reeds omhuld;
En lichte wolkjes zweven
In 't Westen nog verguld.

De spade op brede schouder,
Vermoeid en uitgeput,
Keert thans de landman weder
Naar zijn geliefde hut.

't Is Zaterdag. Verkwikkend
Is 't scheemrig avonduur;
De vloer is rood, en 't koper
Blinkt in de gloed van 't vuur.

't Zal morgen Zondag wezen:
De dag der rust is zacht
Voor hem, die heel de weke
In 't werk heeft doorgebracht.

't Is rustig in de velden,
En vrede is in 't gemoed,
Dat, sterk door 't rein geweten,
De rust niet vrezen moet.

Schrijver: Rosalie Loveling
Inzender: Redactie, 2 maart 2019


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 24 stemmen aantal keer bekeken 6.725

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)