inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1899 - 1940

poëzie (nr. 907):

Geen dragender, doodlijker wonde

Geen dragender,
doodlijker wonde
dan het knagend en
slepend besef
van een schuld,
een erflijke zonde,
bedreven voordat
wij bestonden
en waarmee ook
het vlees is besmet.
laat het lichaam
allengs weer herrijzen
in zijn trotse
oorspronklijke staat
laat de zon ook
de huid weer genezen
van de angst
die de leden doorvaart
als het lijf,
met een lichaam
verwonden,
in vervoeringen
ondergaat.

slechts een blindlings
en donker verslaven
aan de koortsen
van het genot,
kan de ziel
- uit het duister ontslagen -
weer zuiver
doen ademhalen
in een hemel
van blauw en van goud.
als een ruisende
morgenvogel
doorkruist zij
het blinkend heelal
en daalt
- een geroofde genade,
op de vleugels
de sterren als dauw -
als een valk
naar de vleeslijke dalen
in de onschuld
van vóór het Berouw.

Tempel en Kruis, De onvoltooide tempel

Schrijver: Hendrik Marsman
Inzender: JM, 2 juli 2006


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.794

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)