inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1898 - 1936

poëzie (nr. 941):

CHRYSANTEN IN DE OOSTELIJKE TUIN

Snel gaan de jaren. - Vroeger wist ik het niet,
Wel in mijn rijpheid. Ik weerhield ze niet.
Leed en teleurstelling van al mijn jaren
Kwamen met mij in de eenzame tuin hier samen.
In ’t midden van een perk sta ik lang stil,
De zonneschijn is dun, de wind snerpt kil,
De bloemen zijn verrot en uitgeroeid,
De volle zomerbomen uitgebloeid;
Alleen een tengere, bleekzuchtige chrysant
Staat, door de wind vergeten, aan de kant.
Ik heb een beker boordevol geschonken,
Maar merkte nauwlijks dat ik had gedronken.
Hoe in mijn jeugd gemaklijk mijn gemoed
Van droevig blij werd, van vertoornd weer goed!
Als ik wijn zag, op elk uur van de dag
Dronk ik hem uit en was één en al lach.
Nu laat de sterkste drank mij nuchter en koud.
Bleke chrysant, je bleef niet leven om mij
Te troosten in ’t droef seizoen, maar wij zijn allebei
Uit beetre tijden over, en beiden nu veeg en oud.

Yoeng Poe Tsjoeng (1930)

Schrijver: Jan Jacob Slauerhoff
Inzender: adm, 13 september 2006


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.537

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)