inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1814 - 1903

poëzie (nr. 4.622):

TE bij schrijvers, leraars, redenaars

TE diep
’t Moet een geleerde zijn, geleerde man!
Die, waar gij leert, van u iets leren kan.

TE lang
Goed – maar te lang. Het sticht niet maar vermoeit
Te lang wil zeggen: uit zijn kracht gegroeid.

TE veel
Te veel, te vol , te rijklijk, en te breed.
Wij wisten ’t wel, dat gij zo heel veel weet.

TE koud
’t Zij duidlijk en zo klaar als koel:
‘k Versta maar half, waar ‘k niets bij voel.

TE droog
Geen muizenmaaltijd lacht ons aan,
Hoe deugdlijk toegereed.
Wat in de keel stoof, laat men staan,
En waagt geen tweede beet.

Verzen V (1905)

Schrijver: Nicolaas Beets
Inzender: Redactie, 24 mei 2022


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 77 stemmen aantal keer bekeken 4.191

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)