inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1878- 1929

poëzie (nr. 4.077):

Over de zee hangt matelijk te tampen

Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.

Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.

Ga niet terug: gij zult de weg niet vinden.
Gisteren, morgen, en eenzelfde klacht.
De mist-klok zingt onzichtbaar-manend in de
dag-witte nacht.

God aan zee (1926)

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: Redactie, 5 november 2020


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 2.762

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)