Minnezuchten
Vertroosters van de minnesmarte,
Die door mijne aders vloeit op een bezielde lucht,
Volmaaktste kinderen van 't allerziekste harte
Dat immer in het rijk der liefde heeft gezucht!
Ontdekkende en bespraakte kusjes:
Ontsnapte boden van 't gemoed,
Verradertjes van blode lusjes,
Van wie de schaamte waant dat gij ze onkenbaar boet,
En omdat gij van haar niet zichtbaar zijt bedreven,
Zo noemt u Rozemond een stoute minnaars roof.
Maar, zijt gij diefstal, ik beloof,
Om vrij van schuld en straf te leven,
U zevendubbel weer te geven.
Gedichten (1719)
Schrijver: Heiman DullaertInzender: JM, 18 februari 2007
Geplaatst in de categorie: liefde