inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1878- 1929

poëzie (nr. 4.381):

Gij zijt de goede vrouw

Gij zijt de goede vrouw ten drempel mijner dood, -
Gij die me uw ogen als een zomer-nacht ontsloot
Vol wondre lichten en vol rust'ge duisterheden;
Gij die me uw leden als de rijkste herfsten bracht,
En, schoner dan een schemering, de zéekre kracht
Van vredig leven en zich goed bemind te weten.

Want gij, die weet hoe iedre vreugde tanen moet,
Gij mínt me; - en ‘lijk een god de dood der zon begroet
Met stille liefde, al heeft hij vreugde-vol geschapen
Die zon: zo mint ge in mij wat ge in u-zelf voelt slapen
En dat in mij voor eeuw'ge slaap moe de ogen sloot,
- ons moede liefde, o vrouw, ten drempel mijner dood.

Het vader-huis (1903)

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: Redactie, 15 september 2021


Geplaatst in de categorie: partner

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.933

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
ihujdvshoadfs
Datum:
5 oktober 2021
Email:
khabylametiktok.com
You are very goed bericht schroever

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)