inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1814 - 1903

poëzie (nr. 1.067):

Aan mijn wijf

WIJF! ik weet geen beter naam,
Waar ’k u mee kan groeten.
Koosje klinkt mij veel te fijn,
Koos te grof; wijf moet het zijn,
Zal het blijven moeten.

WIFMAN, in de aloude taal,
Der Germaanse landen,
WIFMAN is de MENS DIE WEEFT,
En — de spil van ’t echtheil heeft
In haar zachte handen.

WIJF, in d’ oude Bijbelstijl,
Zegt van den beginne
Niet de vrouw in ’t algemeen
Of in ’t afgetrokken, neen!
WEDERHELFT, MANNINNE,

Hulpe tegenover hem,
Wien zij werd gegeven
Door een goedertieren God
Tot zijn vreugd, geluk, genot,
Leven van zijn leven.

Moet dan dit de naam niet zijn,
Daar ik haar meê noeme,
Die dit alles is voor mij,
In wier liefde ik mij verblij,
Op wier trouw ik roeme?

- Wip daz muoz iemer sin der wibe hohste name. -
WALTHER VON DER VOGELWEIDE (nvdr: Middeleeuws Duitse dichter en minnezanger 1170-1230)

Schrijver: Nicolaas Beets
Inzender: adm, 15 juni 2007


Geplaatst in de categorie: vrouwen

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.312

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)