Poëzie

1854 - 1915

poëzie (nr. 1.066):

Van een dichter

Er is een dichter gestorven: hij had een goede naam;
nu komen de andre poëten luid jammerend tezaam;
zij strooien as op hun hoofden en zijn in rouw gehuld,
hun oog is met zilte tranen, met weemoed hun hart gevuld.

De dode heette een stumperd en machtloos nog voor één uur,
nu wordt hij opeens bevorderd tot stralend dichterfiguur;
nu wordt hij aanbeên, bewierrookt in lijkkrans en sonnet,
en nooit genoeg verheven op 't hoogste voetstuk gezet.

Het is een roerende wedstrijd wie 't hoogst hem roemen zal,
van alle harpen gutst er een klagende sylbeval...
Wie ook ondankbaar weze, geen dichteren gewis:
zij zijn de dode zo dankbaar dat hij gestorven is...

---------------------------------------
sylbe: lettergreep