Poëzie

1876-1931

poëzie (nr. 4.358):

Witte zeilen

Wanneer ik rustig zit te werken,
Mijn voorhoofd steunende in de hand,
Glijdt somtijds als op vlugge vlerken,
Een lichte weerglans langs mijn wand.

Dan spring ik op, dan zie ik zweven
Voorbij mijn venster langs de stroom
Een sneeuwwit zeil, vreemd en verheven,
Als een versnelling uit de droom.

Terwijl het heenvaart, blijf ik staren
En voel de heldre vedergloed
Mij zachtjes strelen door de haren
Met heel de weemoed van een groet.