EIGEN UURWERK
Wij tasten onze pols, als ’t hapert hier of gins.
Maar zo w’ hem tasten met wat minder haast, meer zins,
Wij zouden voelen dat elk klopje van die ader
Een treedje is naar ’t graf, en ’t sterven zo veel nader.
Slaat daar wat koortsigs toe, zo stappen pols en wij
De dagelijkse draf veel spoediger voorbij.
Wijs waar' hij, die hieruit zijn aandacht wat gewende
Aan dat heel zeker en onzeker ding, zijn ende.
Uur-werken maken wij, maar ’t is geen wederga:
Daar is er geen van all' dat zo vast wijze en sla.
Inzender: Redactie, 13 april 2019
Geplaatst in de categorie: overlijden