Poëzie

1830-1899

poëzie (nr. 1.149):

IRREQUIETUM.... *

Als één verdriet is uitgezucht,
er ruimte is, zult ge zeggen,
en reden daar, om ééns, toch ééns,
het rouwkleed af te leggen!
‘t En doet! Daar zitten zuchten al
volveerdig, neergedwongen,
en beidende, in de bange borst,
die geren henensprongen!

Ze kwellen en ze pramen u,
en baren zult ge, baren,
ach! de altijdonvolborentheid
des weedoms! De oude jaren
en letten ‘t herontvangen, noch
het grootgaan, immer: sterven
van droefheid, zult ge, in barensnood,
en ‘t eeuwig - leven - erven!

1895
--------------------------------------------------
* irrequietum - onrustig, rusteloos
beiden - wachten, blijven
altijdonvolborentheid - altijd herhaalde geboorten