Poëzie

1808 - 1875

poëzie (nr. 4.931):

Claes Hendrikszen

Toen gij uw best deed om mijn hart,
Claes Hendrikszen, mijn schat!
Toen was uw haar als git zo zwart,
Uw voorhoofd spiegelglad;
Gerimpeld is dat voorhoofd nu;
Zo wit als sneeuw dat haar,
En toch de Hemel zegene u,
Claes Hendrikszen, beste vaêr!

Wij klommen saam de heuvel op,
Claes Hendrikszen, mijn schat!
En hebben op zijn groene top
Veel vreugde en heils gehad;
Wij stromp'len nu vast naar beneên,
Maar helpen d' een de aêr
En slapen ginder niet alleen,
Claes Hendrikszen, beste vaêr!