Poëzie

1741 - 1804

poëzie (nr. 3.512):

DE LIEFDE OVERTREFT

Het wreedste lijden blij te lijden zonder schuld;
De laster, haat en smaad kloekmoedig te verdragen;
In ‘t allerliefste leed nog van geen leed te klagen,
Zijn vruchten van Geloof, van Hoop en van Geduld.

Maar Liefde, door een straal van ’t godlijk beeld gehuld,
Houdt beiden de armen om haar moorders hals geslagen,
En tracht, al stervend, voor haar vijand hulp te vragen,
Eer dat de tijd der straf volkomen is vervuld.

o Eedle Liefde! gij, uit godlijk zaad geboren,
Kon, om uw luister, ’t Hoofd der Englen zelfs bekoren:
Gij kwam, in zijn persoon, op ’t zondig aardrijk neer.

Geloof en Hoop! dat u en Mens en Englen loven!
Gij, Liefde! gaat hen verre, oneindig ver te boven;
Gij, gij wordt toegejuicht van aller Englen Heer.