Harde modder, guur kristal

Harde modder, guur kristal:
in mijn naakte woonste
rijk en arm aan niets en al,
ben 'k de ziekste en schoonste.

Huis dat afsluit en dat kijkt:
hart dat, onbewogen,
hoort de zee die wast en wijkt
vóor verzádigde ogen.

In geen spiegel, gruwvol-eêl,
't beeld van een begeren.
Al de beezmen zijn te veel
om de grond te keren.

Ziekste en schoonste; - neen: zelfs niet
de armoe van te weten
dat u niemand lijden ziet,
en de schoonheid u verliet
waar gij roerloos in uw Niet
waart gezeten.

'De heete asch' in God aan zee, 1926

Schrijver: Karel van de Woestijne
Inzender: Redactie, 23 september 2021

infogedichten.nl

Biografie van deze schrijver

modder kristal schoonheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.527