Tulpen
Gij die, op uw steel gestegen,
schijnt te zijn uit zon gedegen,
die met uw doorvlamd gewaad
Drachtig in de velden staat,
gij die, nog in 't morgendomen,
tegen vroege-voorjaarsbomen
ijl de verten bloeit en brandt, -
in de verten van mijn land,
in de verten, waar de scholen
witgedekte wolken dolen,
waar de wereld in het rond
uitligt aan de horizont, -
in de statige avonduren
ligt gij met de wijde vuren
uwer levensheerlijkheid
voor mijne ogen uitgespreid, -
en nog diep in kalme nachten
zien, herdenkend, mijn gedachten
u bij menigten geplant
in de schoonheid van mijn land.
Verschijningen
Schrijver: Jan PrinsInzender: Redactie, 18 februari 2020
Geplaatst in de categorie: planten