Poëzie

1899 - 1940

poëzie (nr. 1.267):

Breek op

Breek op
en verdwijn in de nacht;
zie niet om naar het huis
van uw hart.
laat uw leven liever vergaan
en verbloeden in eenzaamheid
dan nog langer de wegen te gaan
waarvan iedere steen u weer zegt
wat gij hebt misdacht en misdaan.
ga heen en weiger te staan
voor de bloedraad van een gericht
waarin gij uw jeugd hebt verteerd,
uw gloed en uw heerlijkheid.
want te goed is het hart
en te slecht
om te krimpen onder die pijn
en te slijten in zelfverwijt;
en het lijf om te worden verdeeld
door de honden wroeging en spijt
die knagend het vlees en het been
vermalen om slapen te gaan
als gìj al uw kracht hebt verdaan
en uw laatste woord hebt gezegd
in het schuren van recht tegen recht.
want voor gij het voelt of beseft
is het vuur in uw ogen gedoofd
en het blinkende zwaard van uw woord
als een kaars bij de kaarsen gezet
om te sterven zoals het behoort.