Poëzie van Aart van der Leeuw

1876-1931

poëzie (nr. 67):

Een vaasbeschildering

Een meisje wiegt en windt zich in de dans
Bij 't kwelen van haar zusters dubbelfluit;
Hun vreugd verwelkt niet, eeuwig bloeit hun krans,
En door geen moeheid wordt die voet gestuit.

Toch droom ik: schonk een god hun plotsling rust,
Na 't klinken van een laatste, schrille noot,
Wellicht, uit wanhoop om hun lange lust,
Zag ik ze snikken in elkanders schoot.

Schrijver: Aart van der Leeuw
Inzender: Redactie, 7 maart 2020