inloggen
voeg je poëzie toe

Poëzie

1834 - 1899

poëzie (nr. 1.451):

Geloof hem niet

Een jongeling, voor mij in 't stof gebogen,
Sprak: ‘Ik bemin;
O lieve maagd, nooit heeft mijn mond gelogen,
Wees mijn vriendin!
O weiger niet uw liefde mij te schenken,
Word mijne vrouw;
Ik zweer het u, 'k zal nooit mijn minne krenken.
'k Blijf u getrouw,
O ja, 'k blijf u getrouw!’

Zijn lief gelaat en minnelijke lonken
Bekoorden mij.
En vrolijk heb ik hem mijn hart geschonken,
Mijn al was hij.
Maar nu, och God! is mijn geluk vervlogen;
Want hij verdween:
De lage mens heeft mij zo snood bedrogen;
Ik zucht en ween!
O ja! ik zucht en ween.

En, als gij eens voor uw gezicht ziet schitt'ren
Zijn gloeiend oog,
O wacht u wel! hij zal uw lot verbitt'ren
Die mij bedroog!
Hij breekt zijn woord, hoe plechtig u gegeven!...
Als gij hem ziet
En hij u zweert dat hij voor u zal leven,
Geloof hem niet!
O neen, geloof hem niet!

Schrijver: Emanuel Hiel
Inzender: adm, 9 juni 2010


Geplaatst in de categorie: ex-liefde

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.115

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)